АНАСТАЗИЈА
Кога сакав да ја запознаам
Умилено ме погледна
Разнежнето се насмевна
Во тивката квечерина крај
Автобуската станица
Никогаш не ќе дознаев
Едноок ќе останев
Ербап ќе се сторев
Болен ќе легнев
Едно не ќе знаев
На кого му намигнува крај
Автобуската станица
Умилено ме погледна
Разнежнето се насмевна
Во тивката квечерина крај
Автобуската станица
Никогаш не ќе дознаев
Едноок ќе останев
Ербап ќе се сторев
Болен ќе легнев
Едно не ќе знаев
На кого му намигнува крај
Автобуската станица
Етикети: poetry
posted by Емил at
8:12 попл.
2 Comments:
Mene sigurno ne.
Kliker.
By
Анонимен, at 9:18 попл.
Ostaj sega toa, na kogo mu navignuvala, mu namignala. Ti gledaj pomini si ubavo za praznicive! :-)
I vikaj ako si tuka! ;-)
Pozdrav
By
Анонимен, at 4:12 попл.
Објави коментар
<< Home