ЦРВЕНКАПА
Си било еднаш едно девојче, убаво и мило како што само можете да замислите. Ја викале Црвенкапа зашто постојано носела црвена капа што и ја исплела баба и.
Црвенкапа живеела со своите родители во една куќа покрај големата шума, а на другиот крај, во една куќа живеела нејзината баба. Бабата на Црвенкапа била мошне позната дама. Таа го водела околниот бордел. Кога мајката на Црвенкапа имала 16 години случајно забременила од чуварот на борделот, па тие морале да се земат и да се преселат, за да може детето да има мирно и спокојно детство.
Еден ден мајката ја испратила Црвенкапа да и однесе ручек на баба си, која била болна. Останатите работнички во борделот немале многу време да и посветат на бабата, оти имале многу муштерии. Кога мајката ја испраќала ја предупредила да побрза и да не се оддалечува од патот. Црвенкапа не се плашела и по пат застанала да набере малку цвеќе за баба си. Не ни забележала дека од зад дрвото ја надгледуваат две големи очи. Тоа бил страшниот манијак, кој постојано дркал во грмушите. Тој и пришол на Црвенкапа и ја запрашал:
- Што правиш, девојче?
- Берам цвеќе за мојата болна баба - одговорила Црвенкапа.
- Како ќе влезеш кај неа ако е болна? - ја прашал итриот манијак.
- Па, ќе тропнам трипати на вратата и таа ќе знае дека сум јас, па ќе испрати некоја од работничките, која во моментот нема работа, да ми отвори! - му одговорила Црвенкапа.
Манијакот ја поздравил и по најкраткиот пат отрчал до куќата на бабата. Кога стасал манијакот тропнал трипати и кога бабата прашала кој е, тој со изменет глас и одговорил:
- Јас сум, Црвенкапа!
Бабата испратила една работничка да ја отвори вратата.
Манијакот влегол во собата на бабата и веднаш скокнал и почнал да ја ебе. Откако ја изебал, ја облекол нејзината ноќница, ја ставил капата и очилата, па легнал во креветот.
Така преправен ја чекал Црвенкапа, мислејќи дека таа сигурно нема да го препознае.
Кога Црвенкапа стасала до куќата на баба си и тропнала трипати на вратата, манијакот, имитирајќи го бабиниот глас ја повикал да влезе. Црвенкапа била изненадена од изгледот на баба си, па ја запрашала:
- Бабо, бабо, зошто имаш толку долги раце?
- За поубаво да те гушнам, дете мое!
- Зошто ти се толку големи очите?
- За подобро да те видам.
- Бабо, бабо, а зошто имаш толку голем јазик?
- За полесно да те излижам - за'ржал манијакот и почнал да ја ебе Црвенкапа. Откако свршил, ја заклал и ја проголтал.
Животните од шумата кои и биле пријатели на Црвенкапа му кажале на локалниот макро што се случило. Тој, пак, зел една секира и веднаш тргнал кон куќата на бабата и кога влегол го затекнал манијакот како спие. Замавнал со секирата, а од стомакот излегле бабата и Црвенкапа, живи и здрави.Така завршил манијакот, а бабата, Црвенкапа и макрото слатко си го изеле ручкот што го подготвила мајката на Црвенкапа.
Црвенкапа живеела со своите родители во една куќа покрај големата шума, а на другиот крај, во една куќа живеела нејзината баба. Бабата на Црвенкапа била мошне позната дама. Таа го водела околниот бордел. Кога мајката на Црвенкапа имала 16 години случајно забременила од чуварот на борделот, па тие морале да се земат и да се преселат, за да може детето да има мирно и спокојно детство.
Еден ден мајката ја испратила Црвенкапа да и однесе ручек на баба си, која била болна. Останатите работнички во борделот немале многу време да и посветат на бабата, оти имале многу муштерии. Кога мајката ја испраќала ја предупредила да побрза и да не се оддалечува од патот. Црвенкапа не се плашела и по пат застанала да набере малку цвеќе за баба си. Не ни забележала дека од зад дрвото ја надгледуваат две големи очи. Тоа бил страшниот манијак, кој постојано дркал во грмушите. Тој и пришол на Црвенкапа и ја запрашал:
- Што правиш, девојче?
- Берам цвеќе за мојата болна баба - одговорила Црвенкапа.
- Како ќе влезеш кај неа ако е болна? - ја прашал итриот манијак.
- Па, ќе тропнам трипати на вратата и таа ќе знае дека сум јас, па ќе испрати некоја од работничките, која во моментот нема работа, да ми отвори! - му одговорила Црвенкапа.
Манијакот ја поздравил и по најкраткиот пат отрчал до куќата на бабата. Кога стасал манијакот тропнал трипати и кога бабата прашала кој е, тој со изменет глас и одговорил:
- Јас сум, Црвенкапа!
Бабата испратила една работничка да ја отвори вратата.
Манијакот влегол во собата на бабата и веднаш скокнал и почнал да ја ебе. Откако ја изебал, ја облекол нејзината ноќница, ја ставил капата и очилата, па легнал во креветот.
Така преправен ја чекал Црвенкапа, мислејќи дека таа сигурно нема да го препознае.
Кога Црвенкапа стасала до куќата на баба си и тропнала трипати на вратата, манијакот, имитирајќи го бабиниот глас ја повикал да влезе. Црвенкапа била изненадена од изгледот на баба си, па ја запрашала:
- Бабо, бабо, зошто имаш толку долги раце?
- За поубаво да те гушнам, дете мое!
- Зошто ти се толку големи очите?
- За подобро да те видам.
- Бабо, бабо, а зошто имаш толку голем јазик?
- За полесно да те излижам - за'ржал манијакот и почнал да ја ебе Црвенкапа. Откако свршил, ја заклал и ја проголтал.
Животните од шумата кои и биле пријатели на Црвенкапа му кажале на локалниот макро што се случило. Тој, пак, зел една секира и веднаш тргнал кон куќата на бабата и кога влегол го затекнал манијакот како спие. Замавнал со секирата, а од стомакот излегле бабата и Црвенкапа, живи и здрави.Така завршил манијакот, а бабата, Црвенкапа и макрото слатко си го изеле ручкот што го подготвила мајката на Црвенкапа.
Етикети: fiction
posted by Емил at
1:50 попл.
|
12 comments
